Koszty używania samochodu ciężarowego niewprowadzonego do środków trwałych

Pytanie: Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki eksploatacyjne (np. koszt paliwa) w pełnej wysokości, gdy dotyczą samochodu ciężarowego (posiada zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów), który nie jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy?

Odpowiedź: Jeżeli wskazany samochód nie jest samochodem osobowym w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, koszty jego eksploatacji mogą być zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów mimo, że nie jest on wprowadzony do ewidencji środków trwałych podatnika.

Uzasadnienie: Ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów kosztów używania pojazdów samochodowych określają przepisy art. 23 ust. 1 pkt 46 i 46a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f. Oba te przepisy mają jednak zastosowanie wyłącznie do samochodów osobowych w rozumieniu u.p.d.o.f., tj. w rozumieniu określonym w art. 5a pkt 19a u.p.d.o.f.

Jeżeli zatem wskazany samochód nie jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 5a pkt 19a u.p.d.o.f., nie ma zastosowania żadne z ograniczeń wysokości stanowiących podatkowe koszty uzyskania przychodów kosztów jego używania. W konsekwencji koszty jego eksploatacji mogą być zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów mimo, że nie jest on wprowadzony do ewidencji środków trwałych podatnika.

Na zakończenie wskazać pragnę, że art. 5a pkt 19a u.p.d.o.f. definiuje samochód osobowy jako pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

  1. pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
  2. pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,
  3. pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
  4. pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy,
  5. pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.).

Tomasz Krywan, doradca podatkowy

Odpowiedź udzielona w dniu 8 lipca 2020 r. dla:     

Wolters Kluwer

zamów aktualizację odpowiedzi