Wyszukaj interesujące zagadnienie w serwisie podatkoweopinie.pl
Pytanie: Spółka otrzymała fakturę za zakup licencji Windows. Jest to zakup rocznej licencji dla określonej liczby użytkowników. Wystawcą faktury jest kontrahent z Izraela. Czy zakup takiej licencji obliguje nas do zapłaty podatku u źródła? Jeżeli nie, to czy jesteśmy zobowiązani ująć dane z tego zakupu w deklaracji IFT-2R? Spółka jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji.
Odpowiedź: W przedstawionej sytuacji spółka nie ma obowiązku poboru podatku u źródła. Mimo to jest obowiązana do sporządzenia informacji IFT-1R lub IFT-2R.
Uzasadnienie: W określonych przepisami przypadkach podatek z tytułu przychodów uzyskiwanych na terytorium Polski przez podatników objętych ograniczonym obowiązkiem podatkowym (w uproszczeniu – nierezydentów) pobierany jest w formie ryczałtu (zob. art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tekst jedn.: Dz. U. z 2017, poz. 2343 z późn. zm. - dalej u.p.d.o.p., oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.). W przypadkach takich do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła) obowiązani są, jako płatnicy, polskie osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne (zob. art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 1 u.p.d.o.f.). Dotyczy to, między innymi, przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych. Zryczałtowany podatek dochodowy od takich przychodów wynosi, co do zasady, 20% (zob. art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. oraz art. 29 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.).
Przychodami z praw autorskich, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. oraz art. 29 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., są przy tym również przychody z tytułu sprzedaży egzemplarzy programów komputerowych do używania na własne potrzeby nabywcy. Jak czytamy w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2017 r. (sygn. II FSK 1494/15), „programy komputerowe podlegają (…) ochronie na podstawie przepisów prawa autorskiego. Tym samym należy przyjąć, że objęte są zakresem regulacji art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., który odnosi się wprost do wszystkich należności z tytułu praw autorskich i pokrewnych”.
Należy jednak zauważyć, że wskazane na wstępie przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska (zob. art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p. oraz art. 29 ust. 2 u.p.d.o.f.). Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (zob. art. 26 ust. 1 zdanie drugie u.p.d.o.p. oraz art. 29 ust. 2 u.p.d.o.f.).
Jednocześnie wszystkie zawarte przez Polskę umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania przewidują wyłączenie opodatkowania w Polsce zysków przedsiębiorstw zagranicznych, które nie posiadają zakładu w Polsce. Dotyczy to również polsko-izraelskiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (zob. art. 7 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Jerozolimie dnia 22 maja 1991 r. – Dz. U. Nr 28, poz. 124).
Przepisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierają również szczególne postanowienia dotyczące należności licencyjnych. Nie chodzi jednak o należności licencyjne w potocznym rozumieniu, lecz o należności zdefiniowane przepisami tych umów. Dotyczy to również polsko-izraelskiej, która definiuje określenie należności licencyjne jako wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin i nagrań wideo oraz filmów i taśm dla nagrań radiowych lub telewizyjnych, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (zob. art. 12 ust. 3 tej umowy).
Jest to o tyle istotne, że przyjmuje się, iż definiowane przepisami umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania pojęcie należności licencyjnych nie obejmuje należności z tytułu korzystania z oprogramowania komputerowego. Sądy administracyjne orzekały o tym wielokrotnie (zob. przykładowo wyroki NSA z dnia 3 czerwca 2014 r., II FSK 1545/12, z dnia 10 czerwca 2014 r., II FSK 1659/12, z dnia 13 stycznia 2016 r., II FSK 2677/13, z dnia 4 grudnia 2015 r., II FSK 2789/13, z dnia 14 czerwca 2017 r., II FSK 1494/15 czy z dnia 2 sierpnia 2017 r., II FSK 1961/15).
Powoduje to, że podatek „u źródła” w przedstawionej sytuacji nie musi zostać pobrany. Przychód osiągnięty przez izraelskiego sprzedawcę nie stanowi bowiem należności licencyjnej (w rozumieniu art. 12 ust. 3 polsko-izraelskiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania), lecz zysk przedsiębiorstwa opodatkowany na terytorium Izraela (na podstawie art. 7 ust. 1 polsko-izraelskiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania), co spółka powinna uwzględnić. Pozwala na to otrzymany certyfikat rezydencji izraelskiego kontrahenta.
Mimo to spółka jest obowiązana do sporządzenia i przekazania informacji IFT-1R lub IFT-2R. Obowiązek ten istnieje bowiem również w przypadkach, gdy obowiązek poboru podatku u źródła wyłączają przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (zob. art. 26 ust. 3d u.p.d.o.p. oraz art. 41 ust. 6 u.p.d.o.f.), co w przedstawionej sytuacji ma miejsce.
Tomasz Krywan, doradca podatkowy
Odpowiedź udzielona w dniu 28 grudnia 2017 r. dla:
