Wyszukaj interesujące zagadnienie w serwisie podatkoweopinie.pl
Pytanie: Mam następującą transakcję: Polska firma (A), czynny podatnik VAT i VAT-UE w Polsce, kupuje towar od szwedzkiej firmy zarejestrowanej jako podatnik VAT w Szwecji. Towar jest przewożony ze Szwecji na Litwę przez dostawcę. Na Litwie towar podlega przetworzeniu przez podmiot z Litwy (C). Zlecającym usługi przetworzenia towarów jest polska spółka A, prawo własności do towaru przechodzi na polską firmę na terenie Litwy. Sprzedawca jest bowiem odpowiedzialny za transport do przetwórni na Litwie. Po przetworzeniu towar jest przewożony do Polski na zlecenie polskiej firmy A. Polska spółka A nie jest zarejestrowana na VAT na Litwie. Za wykonaną usługę przerobu litewska firma (C) wystawia na polską firmę (A) fakturę VAT. Polska firma (A) wykazuje fakturę za przerób jako import usług. Pytanie - czy nabycie towaru przez polską spółkę A od szwedzkiego podatnika stanowi w Polsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów? Jeśli nie, a polska spółka podała swój polski NIP, to czy jest zobowiązana rozliczyć podatek jako WNT na podstawie art. 25 ust 2 ustawy o VAT? Wyroby gotowe otrzymane po przerobie sprzedawane i rozwożone są z terytorium Polski do klientów w Polsce i zagranicą. Czy przemieszczenie własnego towaru z Litwy do Polski będzie uznane za WNT na podstawie art. 11 ust 1, jako odrębna transakcja? Czy może powstać WNT jeśli polski podmiot nie jest zarejestrowany na VAT na Litwie.
Odpowiedź: W przedstawionej sytuacji dochodzi przede wszystkim do wewnąrzwspólnotowego nabycia towarów na Litwie. Dodatkowo jeżeli nabywając towar od firmy szwedzkiej polska firma posłużyła się polskim numerem VAT UE do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dochodzi również w Polsce, chyba że polska firma udowodni, iż przedmiotowe wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane podatkiem VAT na Litwie. Jednocześnie przemieszczenie przedmiotowych towarów z Litwy do Polski przez polską firmę A stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na Litwie oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce.
Uzasadnienie: Jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju (zob. art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm. – dalej u.p.t.u.). Aby doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów konieczne jest, co do zasady, aby:
- doszło do nabycia prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (zob. art. 9 ust. 1 u.p.t.u.), oraz
- stronami transakcji byli podatnicy (zob. art. 9 ust. 2 u.p.t.u.).
W świetle tych przepisów nabycie przez polską firmę A od szwedzkiego podatnika towaru przesłanego na Litwę stanowi dla polskiej firmy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W stosunku do tej transakcji spełnione są bowiem oba wskazane warunki wystąpienia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Do tego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dochodzi przede wszystkim na Litwie. Na Litwie doszło bowiem do zakończenia transportu (nie można bowiem uznać, że w sytuacji, gdy przedmiotowe towary są na Litwie przerabiane ich transport kończy się dopiero w Polsce; jest tak również dlatego, że podmiotem odpowiedzialnym za ich transport na Litwę była firma szwedzka, zaś za ich transport do Polski – firma polska), zaś art. 25 ust. 1 u.p.t.u. stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Dodatkowo jeżeli nabywając towar od firmy szwedzkiej polska firma posłużyła się polskim numerem VAT UE do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dochodzi również w Polsce (zob. art. 25 ust. 2 u.p.t.u.), chyba że polska firma udowodni, iż przedmiotowe wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane podatkiem VAT na Litwie.
Jednocześnie przemieszczenie przedmiotowych towarów z Litwy do Polski przez polską firmę A stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na Litwie (na podstawie litewskiego odpowiednika art. 13 ust. 3 u.p.t.u.) oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce (na podstawie art. 11 ust. 1 u.p.t.u.). Oznacza to, że w przedstawionym stanie faktycznym polska firma może być obowiązana do dwukrotnego rozpoznania w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Wyjaśnić na zakończenie pragnę, że nie jest okolicznością wyłączającą wystąpienie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa, na Litwie fakt, że polska firma nie jest na Litwie zarejestrowana jako podatnik VAT. Nie jest to bowiem warunek występowania wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów w państwach członkowskich (także w Polsce). W konsekwencji decydując się na nierozliczanie podatku VAT z tytułu tego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (jak również z tytułu następującej później wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) polska firma naruszy przepisy litewskie.
Tomasz Krywan, doradca podatkowy
Odpowiedź udzielona w dniu 19 września 2017 r. dla:
